بسم الله الرحمن الرحيم
Sejarah Ringkas
Syiah
Syiah secara bahasa bermaksud pengikut atau pengiring.
Perkataan ini kemudian digunakan oleh para penyokong Sayyidina Ali bin Abi
Talib. Mereka mengatakan : “Kami syiah Ali (kami penyokong Ali).” Asal syiah
bukanlah satu ajaran Akidah sebaliknya mereka merupakan sebuah gerakan politik
yang akhirnya berubah menjadi salah sebuah aliran Akidah yang besar
penyelewangannya terhadap Islam.
Dr.
Muhammad Imarah dalam kitabnya Tayyarat al-Fikr al-Islami menyebutkan bahawa
Syiah ialah sebuah aliran akidah dan mazhab yang muncul pertama kalinya apabila
Hisyam bin al-Hakam memperkenalkan konsep wasiat dan menetapkan Ali sebagai
khalifah yang menggantikan Rasulullah sallallahu ‘alaihi wasallam. Lalu beliau
menisbahkannya kepada tokoh-tokoh ahlul bait (keturunan Nabi) seperti Ja’far
as-Sadiq dan sebagainya.
Sebelum
itu, tiada siapa yang menyebutkan konsep wasiat sebegitu. Yang ada hanyalah
pandangan daripada beberapa orang Sahabat Nabi yang berpendapat bahawa Ali
lebih berhak berbanding Abu Bakar untuk menjadi khalifah selepas kewafatan
Nabi. Pandangan ini hanyalah bersifat pandangan peribadi berdasarkan penilaian
mereka terhadap Abu Bakar dan Ali tanpa menyebutkan bahawa Nabi pernah
berwasiat bahawa Ali yang akan menggantikannya.
Hisyam bin al-Hakam meninggal pada
tahun 190 Hijrah maka bolehlah dikatakan bahawa fahaman Syiah ini muncul pada
akhir kurun kedua Hijrah. Syaikh Abu Zahrah dalam Tarikh al-Mazahib
al-Islamiyyah menyebutkan bahawa pengaruh falsafah Parsi dan tamadun asing
sangat jelas kelihatan dalam ajaran Syiah.
Ini disebabkan fahaman ini bertapak
di Iraq yang mana ianya menjadi kawasan pertembungan pelbagai tamadun silam
sejak sebelum kedatangan Islam. Kata Syaikh Abu Zahrah: “Kami yakin bahawa
Syiah sangat dipengaruhi oleh pemikiran Parsi dalam isu-isu kerajaan dan
pewarisan kuasa. Malah kebanyakan ahli Parsi (Iran) pada hari ini ialah Syiah
dan tokoh-tokoh Syiah yang terawal berasal dari Parsi.”
Aliran Syiah terpecah kepada
beberapa puak. Ada yang masih wujud dan ada juga yang telah pupus. Syiah yang
masih ada pada hari ini ialah Syiah aliran Imamiyah yang kebanyakannya di Iran,
Iraq, Pakistan dan lain-lain. Manakala Syiah Ismailiyah ada di Afrika Selatan,
Syria, India, Pakistan. Syiah Druz dan Nusairah.
Ciri-Ciri Syiah
Penyimpangan yang terdapat dalam
ajaran Syiah ini sangat banyak hingga para ulama’ menuliskan banyak kitab-kitab
yang khusus untuk menjelaskan aliran ini dengan terperinci. Berikut merupakan
sebahagian daripada ajaran-ajaran Syiah;
1. Syiah mengatakan bahawa jawatan Khalifah setelah
kewafatan Rasulullah sallallahu ‘alaihi wasallam DIWASIATKAN kepada Ali bin Abi
Talib. Sedangkan disisi Ahlussunnah ianya tidak pernah diwasiatkan sama sekali
dan dipilih berdasarkan ijtihan dan persetujuan para sahabat.
2.
Semua sahabat kecuali beberapa orang sahaja dianggap
KAFIR kerana mereka telah menyembunyikan wasiat daripada Nabi tentang Ali
sebagai penggantinya. Hal ini sudah jelas tidak masuk akal kerana para Sahabat
merupakan generasi terbaik sehingga dipuji oleh Allah dalam Al-Quran. Mustahil
bagi para Sahabat menyembunyikan sesuatu jika ianya diperintahkan oleh Nabi.
3. Syiah menuduh Ibu para mukminin, Siti Aisyah sebagai
penzina sebagaimana fitnah yang dilemparkan kepadanya dalam peristiwa Ifk.
Sedangkan telah jelas bahawa Aisyah tidak bersalah dan difitnah oleh para
munafik sehingga Allah menurunkan ayat daripada surah An-Nur untuk menjelaskan
serta membebaskan Aisyah daripada fitnah tersebut.
4. Syiah berpandangan bahawa Imam-Imam Syiah yang berasal
daripada keturunan Nabi itu Maksum sebagaimana Nabi. Sedangkan disisi
Ahlussunnah tidak ada sesiapa yang maksum melainkan hanya Nabi dan Rasul
sahaja. Kedudukan mereka tidak dapat ditandingi oleh sesiapa kerana mereka
manusia pilihan dan utusan Allah.
5. Mereka menghalalkan nikah mut’ah sedangkan ianya jelas
haram disisi Ahlussunnah.
6. Mereka juga mengharuskan jamak solat dalam apa jua
keadaan. Berbeza dengan kita yang menjamakkan solat dalam waktu-waktu tertentu
sahaja dengan syarat-syarat yang digariskan syarak.
7. Syiah menyambut hari Asyura dengan meratapi kematian
Sayyidina Hussain dengan ritual-ritual pelik dan menyakiti diri sendiri
sedangkan sudah jelas bahawa Nabi melarang meratap terhadap kematian apatah
lagi sehingga menyakiti diri sendiri.
Ajaran-ajaran mereka ini disebutkan
di dalam kitab-kitab Syiah sendiri seperti Aqaid al-Imamiyah karya Ayatollah
Muhammad Reza Muzaffar, Al-Anwar an-Nu’maniyyah karya Syed Nikmatullah
al-Musawi, kitab Man la Yahduruhu al-Faqih karya Abu Jaafar Babawiah al-Qumi
dan sebagainya.
Kedudukan Syiah, Kafir atau Tidak?
Sebahagian
ulama’ menghukumkan kafir kepada Syi’ah manakala sebahagian yang lain tidaklah
sampai ke tahap kafir. Secara umumnya, mereka ini berada dalam golongan yang
sesat dan terpesong daripada ajaran Islam yang sebenar. Untuk menghukum kafir
secara mutlak tidaklah boleh dilakukan dengan mudah dan sewenag-wenangnya.
Antara beberapa garis panduan yang boleh menyebabkan
mereka dihukum kafir menurut para ulama’ ialah seperti berikut.
1.
Jika mereka mengatakan para Sahabat kafir maka mereka
dinilai sebagai kafir kerana hal ini bertentangan dengan nas-nas Al-Quran
antaranya surah Al-Taubah ayat 100. Sebagaimana yang disebutkan Nabi, orang
yang menuduh kafir apatah lagi kepada para Sahabat Nabi maka tuduhan itu
kembali kepada mereka semula.
2.
Menuduh isteri Nabi yang mulia berzina dan khianat
dalam agama.
4.
Mengatakan ada orang yang maksum selain daripada Nabi
dan Rasul.
والله أعلم بالـصـواب